BRUKSEL- Donald Trump është padyshim politikani me orarin më të ngarkuar të punës nga kushdo në planet gjatë javës së fundit. Kjo në asnjë mënyrë nuk e pengoi atë të merrte disa minuta nga koha e tij dhe të fliste në Forumin Ekonomik Botëror në Davos. Trump mbajti fjalimin e tij iu përgjigj një sërë pyetjesh nga pesë drejtues të lartë të çdo sektori ekonomik, por në mënyrën e tij.
Përveç asaj që ai ka nënvizuar tashmë – dhe është kthyer në dekrete presidenciale – ajo që vihet re është mënyra se si presidenti amerikan ka zgjedhur të pozicionohet sërish për Bashkimin Evropian. Fraza e presidentit amerikan “E dua Europën por jo Bashkimin Europian” dha vulën e SHBA-së. Trump këmbëngul se marrëdhëniet dypalëshe ndërtohen përmes bilancit tregtar dhe mospërputhja e madhe në këtë tregues shumë ekonomik e “irriton”.
Trump insiston gjithashtu në dy produkte të ndryshme – makina dhe produkte bujqësore – dhe kjo nuk është rastësi. Presidenti i 47-të i SHBA-së e di shumë mirë se dy sektorët specifikë krijojnë deficitin në SHBA dhe nuk ka prirje ta lërë apo ta anashkalojë duke theksuar çështje që për anën tjetër të Atlantikut janë më serioze, siç është lufta që shpërthen në lindje të kontinentit tonë për të tretin vit... Për presidentin amerikan, politika ndërtohet mbi marrëdhëniet ekonomike dhe ai nuk do të devijojë nga kjo perspektivë e veçantë për askënd.
Tre sulmet e njëpasnjëshme të Trump ndaj institucioneve evropiane nuk janë një veprim "spontan". Në fund të fundit, Trump si presidenti i 47-të është tashmë shumë më pak "spontan" se Trump presidenti i 45-të. Tani ai e di saktësisht se si duhet dhe si mund të lëvizë dhe do të bëjë atë që askush nuk mund t'ia ndalojë nga pozicioni që mban. Bashkimi Evropian nuk e është përgatitur për sulmet e një presidenti të një vendi që ka qenë një aleati të përhershëm...
Asnjë nga institucionet në Bruksel nuk ka dalë në mënyrë të bashkërenduar për të deklaruar pakënaqësinë e BE dhe për të nënvizuar se Evropa është me rëndësi jetike edhe për SHBA-në. Fqinji në veri të Shteteve të Bashkuara, Kanadaja, megjithë trazirat politike, e ka bërë zyrtarisht të qartë si me gojën e Trudeau-së në largim, ashtu edhe me opozitën se kërcënimet për tarifat nuk do të pranohen. Në jug, meksikanët, përmes Presidentit të vendit, bënë të qartë se me veprimet e njëanshme të riemërtimit të Gjirit të Meksikës, nuk ka politikë të jashtme dhe diskutime, madje Bashkimi Evropian ka lajmëruar përmes burimeve se Brukseli ka linjën e vet dhe rregullon vetë jetën, prosperitetin dhe përparimin e një popullsie që është numerikisht më e madhe se ajo e Shteteve të Bashkuara.
Megjithatë, më keq se “heshtja” e Brukselit është fakti se në vend të një reagimi ka zëra që kërkojnë dorëzimin e “tokës e të ujit” SHBA-së tek një president, të cilit, siç theksojnë ata, “nuk i rezistohet dot. nga kushdo”. Evropa e 27-të, pavarësisht dallimeve të rëndësishme, mbetet një organ që nuk ka homogjenitet dhe më e rëndësishmja sot tregon se nuk ka as guxim të përballet. Është pikërisht kjo dobësi dhe frika në dukje që është “gjalpi” i bukës së një rreziku të përhershëm që ka arritur për herë të dytë në postin më të lartë politik në SHBA. Trump ka një axhendë dhe nuk i duhet kohë, Evropa duket përkundrazi më e papërgatitur dhe “e zhveshur” nga personeli politik se kurrë më parë. “Beteja” e tarifave, nëse do të lindë përfundimisht, nuk do të zgjasë shumë dhe rezistenca nuk do të jetë e fortë nga ana e BE-së./ZËRI
