Bota

Historia e Brenda Spencer, kreu masakër dhe u dorëzua për një hamburger

Ngjarja ka justifikimim më të çuditshëm që mund të ketë autori i një vrasjeje masive. Adoleshentja tregoi motivin e sulmit duke u shprehur se nuk i pëlqejnë të hënat dhe duhet të bënte diçka për të përmirësuar ditën.

Redaksia Zëri
Historia e Brenda Spencer, kreu  masakër dhe u dorëzua për
Brenda Spencer

SHBA- Më 29 janar 1979, 45 vjet më parë, ndodhi një nga sulmet e para në një institucion arsimor në Shtetet e Bashkuara, një nga ato sulmet me armë zjarri që janë bërë të zakonshme sot. 16-vjeçarja Brenda Spencer qëlloi me armë zjarri drejt një shkolle fillore në San Diego nga dritarja e shtëpisë së saj. Tragjedia solli 2 të vdekur dhe 9 të plagosur.

Ngjarja ka justifikimim më të çuditshëm që mund të ketë autori i një vrasjeje masive. Adoleshentja tregoi motivin e sulmit duke u shprehur se nuk i pëlqejnë të hënat dhe duhet të bënte diçka për të përmirësuar ditën. E çuditëshme është edhe arsyeja e arrestimit të saj. Pas 6 orësh negociata, Brenda u dorëzua vetëm për një hamburger.

Masakra në shkollë

Kishin mbetur vetëm pak minuta deri në orën 8:30 të mëngjesit. Disa fëmijë prisnin në trotuar që të hapeshin dyert e shkollës, kur papritmas dikush filloi të qëllonte me armë zjarri në drejtim të nxënësve. Të shtënat nuk ndalonin dhe kudo dëgjoheshin të bërtitura, përplasje dyersh. Drejtori i shkollës Ëragg dhe Mike Suchar, i cili kujdesej për mirëmbajtjen e shkollës ishtin të parët që u vranë teksa mbuluan me trupin e tyre nxënësit.

U deshën disa minuta që policia të mbërrinte dhe ‘stuhia’e plumbave nuk kishte fund. Një polic ndaloi një kamion plehrash që po kalonte në qoshe, i kërkoi shoferit të dilte dhe parkoi automjetin te porta e shkollës që të vepronte si mburojë dhe kështu të lejonte mjekët të hynin brenda.

Në kërkim të autorit

Policisë nuk iu desh shumë kohë për të përcaktuar se nga vinin të shtënat. Nuk u deshën as shumë minuta derisa dikujt iu kujtua se disa muaj më parë, adoleshentja që banonte në atë shtëpi kishte qëlluar me armë xhamat e shkollës. Në ato minuta të furishme dhe të tmerrshme misteri u zbulua. Sulmuesi nuk ishte një ish-luftëtar dhe as një kriminel me një objektiv tjetër të fundit. Ajo ishte një adoleshente me pamje vajzërore që kishte kaluar nëpër ato klasa disa vite më pare, Brenda Spencer, vajza 16-vjeçare që jetonte vetëm me të atin në shtëpinë përballë rrugës. Ajo ishte një vajzë e dobët, me syze, flokë të gjata kaçurrela të kuqërremta, që kalonte shumë kohë vetëm në shtëpi, duke pritur që babai të kthehej në shtëpi nga puna dhe lokali.

Negociatat filluan menjëherë. Policia kontaktoi Brendan për ta bindur atë të hidhte armën dhe të dorëzohej. Vajza nuk dukej e gatshme ta bënte këtë. Herë pas here ajo qëllonte përsëri. Bisedimet zgjatën 6 orë. Ajo nuk u dorëzua. Ajo kërcënoi se do të vazhdonte masakrën e saj dhe municioni dukej i pafund.

Negociatori vendosi të ndryshonte temën. E pyeti për shijet e tij, për muzikën që dëgjonte. Adoleshentja zbuloi se e vetmja këngë që i pëlqente ishte “I urrej të hënat” nga Bob Geldof dhe The Boomtoën Rats. Brenda i tha gjithashtu se i pëlqenin hamburgerët. Negociatori i premtoi një dopio hamburger nga Burger King nëse ajo dorëzohej. Kjo ishte pika e thyerjes. Vajza pranoi menjëherë dhe përfundoi duke u bërë kushti i saj i vetëm për t'u dorëzuar. Sapo i treguan qesen prej letre me hamburger, patate të skuqura dhe një sodë, 16-vjeçarja hapi derën e shtëpisë dhe me duart lart u dorëzua. Adoleshentja u dënua me burgim të përjetshëm dhe sot është 61 vjeç.

Jeta e Brenda Spenser

Historia u rindërtua pak nga pak. Një nënë që e kishte braktisur dhe një baba abuzues. Për Krishtlindje, Brenda kishte kërkuar një radioje që të mund dëgjonte kasetat e saj, por babai i tij i dha një pushkë gjysmë automatike 22 dhe kuti me 500 municione.

"Unë kërkova diçka për të dëgjuar këngët e mia dhe ai më dha një armë,"-u tha Brenda-hetuesëve.

16-vjeçarja foli për abuzimin seksual nga babai i tij, për tejkalimin e medikamenteve të përziera me alkool. Në disa raste ajo fliste sërish për mërzinë, për bezdinë që shkaktonin zhurmat nga shkolla, për nevojën për të ndryshuar të hënën monotone, për nevojën për të bërë diçka që do t'i jepte famë./ZËRI

Poll

MOS HUMB