TIRANË- Pas bumit turistik të verës së kaluar, Shqipëria po përgatitet të konkurrojë me Pulian edhe si një tërheqëse e produksioneve filmike.
Nëse jo një armik, atëherë një hakmarrje për protagonisten Simonetta Dellomonaco, e cila u bë këshilltare shtetërore në Shqipëri për kulturën dhe kinemanë pas dorëheqjes së saj (një vit më parë) si presidente e Komisionit të Filmit të Pulias, ku kishte ndodhur një përplasje me drejtorin Antonio Parente. Ky i fundit akuzohet nga menaxheri i Dellomonaco për sulm fizik ndaj saj. Akuza të hedhura poshtë nga Parente.
Marrëveshja ndërkombëtare
E ngarkuar me zhvillimin e filmit në Tokën e Shqiponjave, Dellomonaco sapo është bërë koordinatore e përgjithshme e një partneriteti mes Francës dhe Shqipërisë, për të nisur një takim mes presidentit francez Emmanuel Macron dhe kryeministrit shqiptar Edi Rama.
“Kur m’u kërkua të zbatoja një strategji të re që përfshinte një reformë legjislative dhe ngritjen e Komisionit të Filmit në Shqipëri, menjëherë më erdhi në mendje Franca, sepse modeli legjislativ i saj është një referencë edhe për Italinë”, thotë ish-i i FSHF-së, i cili tani jeton shumicën e kohës në Paris, ku sapo është kthyer nga Tirana.
“Në Paris, po zhvilloj një punë të përbashkët mes Cnc-së, Qendrës Ndërkombëtare të Kinematografisë Franceze dhe qeverisë shqiptare, nisur nga një marrëveshje ndërkombëtare që u nënshkrua të martën në Tiranë në prani të një francezi, delegacion i formuar jo vetëm nga Presidenti Macron, por edhe nga ministrja franceze e Kulturës, Rima Abdul Malak dhe nga presidenti i CNC, Dominique Boutonnat.
Një film i ri
Në anën tjetër të Adriatikut, siç ndodhi njëzet vjet më parë në Pulia, synimi është që kinemaja të bëhet një mjet për zhvillimin lokal bazuar në tre shtylla: bashkëprodhim, trajnim dhe promovim.
“Prioritet për Edi Ramën”, garanton Dellomonaco.
Për këtë arsye, tashmë ka nisur një proces për krijimin e një fondi bashkëprodhimi franko-shqiptar, i cili do të ratifikohet në maj gjatë Festivalit të Filmit në Kanë. Ndër objektivat: Ta bëjmë Shqipërinë një set filmik të përhershëm. Në konkurrencë të drejtpërdrejtë me Pulian.
“Sepse Shqipëria, shpjegon Dellomonaco, jo vetëm që i ngjan shumë, por ofron edhe shumë për nga vendndodhja, me vendbanimet e saj historike dhe arkeologjike dhe peizazhet e saj natyrore. Plus ka edhe malet”.
"Sa Ponc Pilates në historinë time"
Dhe për dorëheqjen e saj si presidente e FSHF-së, një post që gjithsesi asambleja nuk do t'ia kishte rinovuar, Dellomonaco thotë:
“Nuk ndjej asnjë inat, edhe sepse zgjodha të largohesha, duke qenë se nuk më lejuan më për të marrë rezultatet e arritura duke luajtur rolin tim drejtpërdrejt në terren. Dhe për një budallaqe si unë, që nuk vjen nga politika, kanë rëndësi vetëm ato”.
“As për keqardhje”?
Askush, përgjigjet ajo, sepse mendoj se nuk kam qenë unë ajo që kam humbur diçka.
"Dhe në lidhje me përplasjen me Parente shton:
“Kam marrë shumë solidaritet pas atij, por ishte një Ponc Pilat. Në fund, populli zgjodhi Barabën. Dhe në këtë pikë duhet të mbahet edhe Baraba. Unë në Shqipëri po përjetoj një fillim të ri”./Përkthyer dhe përshtatur nga Corriere della sera-Zëri.ai
